1 Haziran 2014 Pazar

RASİM ÖZDENÖREN- GÜL YETİŞTİREN ADAM


1940’ta Maraş’ta doğdu.İlk ve orta öğrenimini Maraş, Malatya, Tunceli gibi Güney ve Doğu  şehirlerinde tamamladı.  İ.Ü. Hukuk Fakültesi’ni ve İ.Ü. Gazetecilik Enstitüsü’nü  bitirdi. Devlet Planlama Teşkilatı’nda uzman olarak çalıştı. Bir ara araştırma amacıyla ABD’nin çeşitli eyaletlerinde, 1970 -1971’de iki yıl kadar kaldı. 1975  yılında Kültür Bakanlığı Bakanlık müşavirliği  görevine geldi. Aynı bakanlıkta bir yıl da müfettişlik yaptı. 
1978’de istifa ederek ayrıldığı devlet mamurluğuna bir süre sonra(1980) Devlet Planlama Teşkilatı’nda çalışmak üzere tekrar döndü. Uzman, daire başkanlığı, genel sekreter yardımcılığı, genel sekreterlik, müşavirlik görevlerinde bulundu.205 yılında, devlet memurluğuna noktayı koyarak kendi deyimiyle özgürlüğünü ilan etti.
Türk öykücülüğünün ve deneme yazarlığının gelmiş geçmiş en usta kalemlerinden biri olarak kendini gösterdi.
Rasim Özdenören’in Gül Yetiştiren Adam’ı okudum.  Ve roman ilk baskısını 1979 yılında yapmış. Romanda  eskiden yapılan şeyler ile yeni yapılan şeyleri karşılaştırıp , nelerin değiştiğini gözler önüne seriyor. Romanı okurken , gerçektende hayatımız böyle dedim ve çok şaşırdım. Rasim Özdenören 1979 yılında bir kitap yazıyor ve günümüz yaşantısıyla çok uyuyor. Gerçekten bir üstat kendisi.
Roman:                        
‘’ Şehir yıkıntıları. Ve insan yıkıntıları.
Kadavralar. Kadavralarla uğraşarak bir yere gelinir mi ?
Büyük bir kale muazzam bir toprak yığını şehrin göbeğinde minareler kubbeler dar sokaklar sokaklar topraktan. ‘’
Diyerek başlıyor. Bir adamın yaşanılan olaylardan dolayı yıllarca dışarı çıkmadan evinde yalnız başına gül yetiştirdiğini , yılların inadını bırakıp dışarı çıktığında o eski ile yeni şeylerin değişimine hayretle baktığını anlatıyor. Ve bunlardan bahsederken de aslında insanları eleştiriyor. Geçmişte insanların bu ülke için nasıl savaş verdiğini , ancak şimdikilerin bunlardan haberleri yokmuş gibi davranmalarını eleştiriyor. Gerçekten de öyle değil mi ? 
Yapılan büyük binalar , yeşilliklerin yok olması her gün biraz daha yabancılaştırmıyor mu bizi yaşadığımız dünyaya karşı.
Sizlere kitabın özünü biraz anlatmak istedim. Aslında kitabı okurken burası çok güzel deyip altını çizdiğim çok yer var ama yazmak istemedim çünkü gerçekten okumanızı istiyorum J

Mutlu Kalın J

L Sokağı'ndan Sevgilerle..
    Efruze..