Otobüsteyiz, her gün otobüse
bineriz. İşe , okula veya gezmeye giderken. Hava yağmurlu , otobüs camları buğulu.. Oturan ve ayakta bekleyen insanlar..
Oturan kişi rahattır, koltuğunu kapmıştır, diğerlerini düşünmesine gerek
yoktur. Bu yüzden buğulanan camdan sadece kendinin görebileceği alanı siler.. Ne
eksik ne fazla .. Toplum olarak alışmışız zaten başkasını düşünmemeye .. Sadece
ben demeye ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder